dinsdag 14 november 2017

STOUTE HOND?



We vinden honden stout als ze iets doen wat wij niet willen of wat van ons niet mag. Is het strenge eisenpakket dat we aan de hond stellen wel zo kies? Want wat voor ons aanstootgevend of verkeerd gedrag is, kan een normale hondse uiting zijn, of een (gefrustreerde) reactie op onduidelijkheid van onze kant.

De gelegenheid maakt de dief
Je hond is een topcrimineel, hij heeft niet alleen je hart gestolen, maar ook je sloffen. Er wordt van honden verwacht dat ze opgeleid en opgevoed geboren worden. Een hond kent in beginsel geen goed of kwaad, en hem is onbekend aan welke normen en waarden hij moet voldoen. Het is onbillijk van een eigenaar te verlangen dat zijn hond meteen aan het rolmodel tegemoetkomt. Pups worden, net als baby’s, op de aarde gezet met een blanco schijf die wij mogen invullen. In plaats van de ideale hondenwereld te creëren, propt de eigenaar hem in een voor hem welhaast onnatuurlijke dwangbuis. Daarbij vindt hij het totaal vanzelfsprekend dat de hond zich vlekkeloos conformeert aan hem, zijn omgeving en de meest uiteenlopende omstandigheden. Zolang de hond doet wat de eigenaar zegt en hem willoos volgt, is hij braaf. Als de hond (geuite) wensen niet meteen opvolgt, wordt hij lastig en stout gevonden. Unfair. Temeer daar een hond over flink wat vaardigheden beschikt, maar in intelligentie beperkter is dan een mens. Daarbij hebben wij de hond van ons afhankelijk gemaakt.

Stoute honden bestaan niet, ondeugende wel. Een hond reageert van wezen uit goed. Een eigenaar zal hem bij moeten brengen wat hij van hem verwacht, daarbij in acht nemend wat past bij die specifieke hond. Zie de wereld door de ogen van je hond. Als je de lichaamstaal van een hond goed interpreteert, kun je jouw hond optimaal begeleiden. Zet je ‘ik weet het beter’ aan de kant. Het resultaat van een incomplete of onjuiste opvoeding moet een eigenaar zichzelf aanrekenen. De eigenaar is diegene die de te bewandelende route uitstippelt en grenzen stelt. Door de hond behaalde succesjes worden herhaald, slechte optredens waarbij een beloning uitblijft of die genegeerd worden, laat de hond vanzelf achterwege. Door onbegrip, onoplettendheid of onwetendheid van de eigenaar kan een hond de regels overtreden. De boef kan vrijgevochten manieren ontwikkelen die niet op prijs worden gesteld, maar waarvoor hij wel onterecht de credits krijgt. Onoorbaar gedrag is nogal eens te wijten aan verveling, gebrek aan aandacht, afleiding en uitloop, en verkeerd of het achterwege laten van oefenen, of overtrainen.

Te vaak gaan mensen uit van het negatieve. In plaats van gewenste zaken aanleren door systematisch te belonen, of ongewild gedrag door opbouwende aansporingen om te buigen, wordt er pas bij echt fout (ongewenst) gedrag een preek gegeven en/of verkeerd gecorrigeerd. Door een schuldige blik of andere antropomorfische gedragingen aan de hond toe te dichten, creëer je een reden om de hond de les te lezen. Het is voorstelbaar dat er stelselmatig honden gestraft worden voor zaken die ze niet simpelweg niet snappen of begrepen hebben. Of erger, voor wat in de hond zijn perceptie normaal gedrag is, bestraft worden. Op zijn donder krijgen, terwijl de eigenaar nalatig is. De hond betaalt de prijs voor de eigenaar zijn onkunde, toegeeflijkheid of onduidelijkheid.

Ondermijnende daden bestaan bij de gratie van wat een eigenaar toelaat. Geraffineerde honden worden al gauw tot misdadigers gebombardeerd, terwijl het verkeerd geïnterpreteerde dominantieprincipe allang onderuit geschoffeld is. Bang voor een machtsovername hoeft de verstandige eigenaar die zijn verantwoordelijkheid draagt en zich bewust is van zijn zorgplicht niet te hebben. Honden zijn helemaal niet geïnteresseerd in een machtsstrijd. Ze verlangen slechts een stabiele rechtvaardige begeleider die om hen geeft. Honden die begrepen worden door hun eigenaar geef je de kans om lief te zijn.

Tekst: Cela den Biesen - Kluifje